Ludzie od zawsze poszukiwali szczęścia. I trudno się dziwić – poczucie szczęścia bardzo mocno wpływa na odczuwaną jakość naszego życia. Szczęście to również popularny temat wielu badań naukowych na całym świecie, dlatego i my w Erze Psyche będziemy poświęcać mu sporo uwagi.
Zacznijmy od konkretów. Chciałabym zapoznać Cię z prostym narzędziem wzbudzania poczucia szczęścia. Narzędzie proste lecz siła niezwykła! Tym narzędziem jest WDZIĘCZNOŚĆ.
Dowiedziono, że przeżywanie wszelkich uczuć będących pochodnymi miłości powoduje, iż w naszym organiźmie dochodzi do procesów regeneracji, odbudowy, wzrostu i zdrowienia. Wdzięczność jest właśnie takim uczuciem. Pod jej wpływem doświadczamy przyrostu energii, sił witalnych i radości. Cudownie, powiecie, tylko trzeba mieć powód do wdzięczności! No właśnie – w ten sposób doszliśmy do momentu kluczowego – nienależnie, w jak kiepskim nastroju jesteś, możesz znaleźć powód do wdzięczności. Zawsze.
Gdzie szukać ? Najbliżej. Zrób listę rzeczy, zjawisk, osób, które są w Twoim życiu i mają dla Ciebie wartość. Spójrz na tę listę i postaraj się nie traktować tego wszystkiego jak czegoś, co Ci się należy i będzie zawsze w Twoim życiu. Spróbuj wzbudzić w sobie wdzięczność np. z tego powodu, że co rano możesz patrzeć na drzewo, które rośnie pod Twoim oknem, za ciepło, które odczuwasz, gdy trzymasz w dłoniach swój ulubiony kubek z kawą, za rozmowę z przyjacielem. Spróbuj zamieniać uczucia, zmieniając sposób myślenia.
Patrząc na rozrzucone zabawki Twojego dziecka możesz się rozzłościć, albo…wzbudzić w sobie wdzięczność za to, że ma kto te zabawki rozrzucać. Możesz narzekać na zmęczenie pracą, ale możesz też być wdzięczny za to, że tę pracę masz, a może nawet dzięki niej się rozwijasz, albo zdobywasz doświadczenie?
Spróbuj potrenować, bo odczuwanie wdzięczności powoduje, że zaczynamy dostrzegać coraz więcej powodów do jej przeżywania, a my czujemy się lepiej. I to nie złudzenie – badacze udowadniają, że rezygnacja z narzekania i poszukiwanie powodów do wdzięczności pomaga utrzymać dobre zdrowie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Akceptując nasze życie, uczymy się je lubić. I siebie samych w tym życiu. Jesteśmy szczęśliwsi
